Proost & Veel Geluk

Sabaidee lieve allemaal!!

De laatste keer dat we jullie schreven was het nog 2009 en vertrokken we uit Nieuw Zeeland, op zoek naar nieuw avontuur… Maar voordat we ons op onbekend terrein begaven, hadden we eerst een paar dagen in Kuala Lumpur te spenderen en... een nog nader te bepalen aantal op Bali. Op Bali zouden we op zoek gaan naar zon, zee, strand & optimale ontspanning.

In KL was het vanwege het regenseizoen heerlijk qua temperatuur met slechts af en toe een tropische bui. We sliepen in Chinatown en hebben voornamelijk onze tijd daar doorgebracht met het eten van allerlei voedsel van de stalletjes en kleine straatrestaurantjes. Ook op Bali was 'waar eten we' de grootste en belangrijkste vraag van de dag. Mmm.., heerlijk! Bali voelde echt een beetje als thuiskomen voor ons. Het eiland blijft mooi met z’n tradities en gewoontes, de rijstvelden, steegjes en straatjes en natuurlijk het heerlijke, warme weer. We hebben ons aan een paar wandelingen gewaagd en een scootertocht naar een tempel in de zee, Tanah Lot. Daarnaast hebben we, aan een met bomen omringd zwembad, gemijmerd over onze prachtige ervaringen in Tonga en Nieuw Zeeland. Een met factor 25 ingesmeerd lijf (afgewisseld met wat bananenolie voor de betere bruine kleur :-)) en een verse fruitjuice binnen handbereik… Ha ha… waarschijnlijk kan iedereen zich nu wel een levendige voorstelling van ons maken! Kortom, de optimale ontspanning die we zochten hebben we helemaal gevonden en na 10 dagen lonkte de andere reisbestemmingen. Vanuit Bali zijn we op 9 januari 2010 naar Bangkok – Thailand gevlogen. Direct na aankomst in Bangkok zijn we met de bus naar het treinstation in het centrum van de stad vertrokken met als doel de nachttrein naar Chiang Mai (Noord Thailand) te halen. Aan de buschauffeur zou het zeker niet gelegen hebben; hij dacht namelijk dat hij meedeed aan de grand prix en slingerde de bus van links naar rechts over de snelweg en tolde het stuur in de rondte waarbij hij zelf helemaal schuin in de bus hing. Welcome to Thailand! Helaas waren de bedden in de nachttrein uitverkocht dus konden we ons verlekkeren op ruim 15 uur op een stoel waarvan de leuning niet naar achter kan. Erwin had het briljante plan opgevat om voor een wagon met airco te kiezen. Dit had als gevolg dat we vanaf 23.00 uur tot 5.00 uur ‘s ochtends bloot waren gesteld aan een gevoelstemperatuur van circa -10 graden, met af en toe een extra lekker fris windje. Gelukkig kregen we wel een deken (lees: handdoek) waar we onszelf op allerlei mogelijke manieren hebben ingewikkeld. Je wordt wel creatief in het vinden van allerlei zeer ongemakkelijke, kronkelachtige poses waarin je toch in slaap kan vallen!! Na ruim 16 uur waren we in Chiang Mai en hebben het zachtste bed gevonden wat er in de stad bestaat!

Vanuit het noorden van Thailand zijn we de grens overgestoken naar Laos. Dat betekent bij de immigratie aan de rand van de Mekong ons paspoort laten stempelen, met een bootje de rivier dwars oversteken, 35 dollar neertellen voor een visum van Laos en .... binnen waren we! Laos komt meteen op ons over als rustig, dorps, stoffig, vol met vriendelijke en verlegen mensen. We hadden eerst het plan om naar Luang Prabang te varen over de Mekong (een 2-daagse tocht waarbij het niet ongebruikelijk schijnt te zijn dat je als haringen in een ton op elkaar gepropt zit op de boot). Maar toen de mogelijkheid zich voordeed om naar het noorden te varen over de helemaal niet toeristische Nam Tha rivier hebben we dit meteen aangegrepen. Deze tocht was echt geweldig!! De rivier is een van de weinige authentieke zijtakken van de Mekong en was smal, helder groen met volop het dorpsleven langs de kant. Mensen waren aan het vissen, plukten een soort wier van de rotsen, hielden de wacht bij hun buffels die een bad namen of badderden zelf uitgebreid. De hele dag hebben we de armen uit ons lijf gezwaaid en Sabaidee, Sabaidee! geroepen naar alle kinderen in, op en langs het water. Wat een rust, mystiek en bijzonder en eenvoudig leven. Onze overnachting vond plaats in het dorpje van de stuurman van onze houten longtailboot en na een nacht op een zeer harde vloer en een kraaiende haan naast ons oor werden we 's ochtends getrakteerd op een uitgebreid ontbijt met pompoen, kleefrijst, buffelvleessoep en ei. Sowieso staat 'sticky rice' hier op nummer 1 van meest gegeten voedsel en wij doen hier aardig aan mee!
In Luang Nam Tha hebben we een 3-daagse trektocht gemaakt door het National Park en hebben we diep in het bos geslapen.'s Avonds kwamen onze gidsen al gauw met twee flessen zelf gebrouwen whiskey aanzetten waarvan we keer op keer moesten drinken totdat alles op was. Nok Sok Di - Proost en Veel Geluk! werd er bij iedere slok luid geroepen. Allerlei varianten hierop kwamen voorbij naarmate de flessen leger en leger werden... Nak Sak Pi, Pok Lok Lo.. etc. Je kunt je voorstellen dat we er in ieder geval lekker warm van werden en dat we er best lekker op hebben geslapen :-).

Inmiddels zijn we in het zeer gezellige stadje Luang Prabang waar ze aan de koloniale tijd crepes, cakes en baquettes hebben overgehouden! We hebben ons sticky rice dieet dus even 'on hold' gezet.
Vanaf morgen reizen we langzaam verder richting het zuiden om daar de grens met Cambodja over te steken.

2010 is super goed en mooi voor ons begonnen; we hopen dat voor jullie hetzelfde geldt.

Veel liefs en een -X-

Erwin & Evelyne