Remarkeble(s)

Lieve allemaal!

Ruim een week geleden hebben wij, met pijn in ons hart, onze geliefde campervan verwisseld voor een ouderwetse bak uit 1993 genaamd 'Sunny Super Star Saloon'. Nou en sunny it is!! Sinds ons laatste bericht is het hier zonnig, zonniger en heerlijk warm geweest. Waar andere reizigers die we ontmoet hebben hun hoogtepunten met weer en wind hebben bezocht, hadden wij in Wanaka, Queenstown, Milfordsound, Steward Island, Glenorcy, Mount Cook, Christchurch en ook terug op het Noorden bij Mount Taranak en Russel (Bay of Islands) niets te klagen over de weergoden. Na zoveel geweldige weken in NZ weten wij bijna niet waar we moeten beginnen met vertellen...

Heeft er ooit iemand tegen je gezegd: "think banana, think banana"? Ja? Dan heb je vast een skydive gemaakt :-)! Op een stralende dag was het binnen enkele minuten geregeld dat we een skydive zouden maken boven het prachtige, nog enigszins met sneeuw bedekte, gebergte bij Queenstown: de Remarkebles. Erwin mocht als laatste het vliegtuigje zonder stoelen bestijgen dat ons naar 12.000 ft hoogte bracht. Dat Er er als laatste in mocht, hield automatisch de twijfelachtige eer in dat hij weer als eerste het vliegtuigje mocht verlaten. Een rood lampje ging aan, de mede-skydiver stak zijn duim in de lucht, een groen lampje ging aan en voor dat we het wisten schoof de deur van het vliegtuig open. Erwin werd soepel en direct naar het randje geschoven en vouwde zich, krom als een banaan, om het vliegtuig heen. Evelyne zag haar geliefde binnen enkele seconden uit het zicht verdwijnen, de blauwe lucht in, meegenomen door de wind. Maar heel veel tijd om te treuren was er niet... ze was namelijk meteen zelf aan de beurt! Houd je ogen vooral goed open was de gouden tip die we van te voren meekregen! En dat hebben we gedaan... WAUW!Geweldig uitzicht, wel 6 minuten lang :-)!
Wanaka, waar we voor Queenstown waren, vonden we ook geweldig. Het is een gezellig wintersportdorpje met een prachtig groot meer, een heerlijke pizzeria, een super coole bioscoop en veel verschillende schitterende wandelingen in de omgeving. De kleine, beetje alternatieve bios heeft rijen met heerlijke zachte banken (weliswaar hier en daar een vlo of een verdwaald plukje vet haar...), versgebakken chocoladekoeken en zelfgemaakt ijs dat je in de pauze kunt kopen! JUM! Wij zijn er meer dan 1 keer geweest....!

Op 9 december bevonden wij ons op het zuidelijkste puntje van NZ, namelijk Steward Island, met een tweeledig doel: met stip op 1. het spotten van een kiwi (de vogel, niet de vrucht ;-)) en op 2. in 2 dagen zoveel mogelijk van het eiland zien wat wandelen, wandelen en nog eens wandelen inhield! Het kleine, onbewoonde Ulva island, dat naast Steward ligt, is een waar vogelparadijs. De hele dag door hoor je ontzettend veel gezang, getsjip, gekrijs en gekraai; we hebben dan ook vooral met onze hoofden in onze nek rondgelopen en flink getuurd. Wel een flink aantal vogels gespot! Die avond vertrokken we met een aantal mensen van het hostel naar de haven omdat daar elke avond (ja ja...) kleine, blauwe pinguins aan wal zouden verschijnen. Na ruim 1,5 uur niksen en een paar flinke stramme benen hebben wij deze handdoek in de ring gegooid en zijn we met z'n tweeën 'kiwi-gebied' ingetrokken. Uiteraard is dit beest ook alleen 's avonds en 's nachts actief dus in de pikkedonker gingen wij op pad. Al snel lieten we de bewoonde wereld achter ons en waren we alleen met miljoenen sterren aan de hemel. Om een lang verhaal kort te maken: na ruim een half uur struinen in totale duisternis (nee, er woont daar niemand en er zijn ook geen straatlantaarns) hebben wij er naar alle waarschijnlijkheid 1 gespot. Een kipachtig, gekromd beest kwam op de weg naar ons toegesneld om vervolgens weer net zo hard rechtsomkeert te maken en zigzaggend voor ons in de bosjes te verdwijnen. Onze harten klopten razendsnel en we hebben nog gewacht of het 'geval' zich opnieuw zou vertonen... Het liet zich helaas niet meer zien!
Op het Noordereiland wachtte een hele boerderij op ons, 6500 schapen, 1000 lammetjes en een paar flinke koeien. Wij mochten slapen bij de oduers van een Nieuw-Zeelandse hockeygenoot van Erwin die de enorme boederij hebben in de buurt van Mount Taranaki. Zo ver als je kunt kijken zijn er schapen, groene heuvels. Het is geweldig mooi en de hoeveelheid ruimte is voor ons ongekend. We hebben gezien hoe binnen 10 minuten 10 schapen worden geschoren, echt een fysieke klus om dat schaap in bedang te houden en toch snel en efficiënt de wol bij het beest weg te kapen! De klap op de vuurpijl is het enorme, zwarte, vette varken wat daar op de boerderij rondscharrelt.. Lipstick genaamd! En nee, deze rakker heeft geen rode lipjes! Wel een grote ring door haar neus en kilometers land waar ze heerlijk op kan rondhuppelen. Als reïncarnatie bestaat...

Na een paar fantastische laatste dagen in het noorden van het Noordereiland is aan ons NZ avontuur een einde gekomen. Onze ontmoeting met NZ is in alle opzichten 'remarkeble' geweest en we hopen zeer zeker nog eens naar dit land terug te keren. Nu eerst een paar dagen in Kuala Lumpur en daarna oud & nieuw op Bali voordat we ons richting Laos gaan begeven.

We wensen iedereen een heel fijn en gezellige kerst toe en alvast voor 2010 al het geluk.
Denk aan ons... wij denken aan jullie!

Veel liefs en een KUS

Erwin & Evelyne